De Levende Natuur nummer 6 van 2023 (Papieren magazine)

Snoeken eten exoten

De zonnebaars is een lastige exotische vis, die complete vennen van larven van amfibieën kan ontdoen. De bestrijding van deze ongenode gast is al even lastig.

In enkele Brabantse vennen heeft beheerder Staatsbosbeheer na het wegvangen van zonnebaarzen snoeken uitgezet. Deze rovers bleken goed in staat om ‘de laatste restjes’ zonnebaarzen in toom te houden, al bleef herstel van de amfibieën vooralsnog uit.

Zure Veluwe

In de discussies over stikstofuitstoot en -neerslag, wordt de verzurende Veluwe veel genoemd als één van de getroffen natuurgebieden Toch wordt die zuurgraad op de Veluwe tot nu toe slechts te hooi en te gras gemeten. Afgelopen voorjaar is die zuurgraad systematisch gemeten in een gebied van maar liefst 460 vierkante kilometer. Het onderzoek bevestigt dat de Veluwse bodem vrijwel overal extreem zuur is. Alleen met kunstgrepen zal het lukken om de natuur te herstellen.

Dashboard voor duurzaam boeren

Brabantse melkveehouders die de biodiversiteit op hun land willen bevorderen, kunnen daarbij gebruik maken van zogeheten ‘Kritische Prestatie-Indicatoren’. Maar wat zeggen die metertjes op het dashboard van de boer nou echt over de biodiversiteit van een bedrijf? Studenten van de HAS Green Academy in Den Bosch zochten het uit!

Afbeelding

Meervleermuizen zijn sterk afhankelijk van spouwmuren voor hun voortplanting

René Janssen

Natuurwetten: noodzaak of boemerang?

Isolerend Nederland is in rep en roer. Wie zijn spouwmuur wil isoleren, moet daar sinds kort van de Raad van State een duur ecologisch onderzoek aan vooraf laten gaan. ‘Een voorbeeld van doorgeschoten natuurwetgeving die uiteindelijk als een boemerang op het groen terug zal keren’, vindt ecoloog Hans Waardenburg. ‘Welnee’, zegt vleermuisbeschermer Anne-Jifke Haarsma. ‘Als de natuurbescherming tekortschiet moet je niet de wetten aanpassen, maar de bescherming!’

Denk mee over onze Splijtzwam.

Waterweegbree in het Apeldoorns Kanaal na 200 jaar in gevaar

Het Apeldoorns Kanaal staat al 200 jaar bekend om zijn bijzondere waterplanten. In het nog altijd zachte, voedselarme water groeit bijvoorbeeld een van Nederlands grootste populaties drijvende waterweegbree.

Het kanaal wordt gevoed door sprengen met schoon water van de Veluwe. Tijdens perioden van droogte vermindert die aanvoer, en wordt er water ingelaten uit de IJssel. Dat water is hard en sulfaatrijk en kan funest uitpakken voor waterweegbree en andere bijzondere waterplanten. Dat blijkt uit sinds 2009 uitgevoerde inventarisaties. Als de inlaat van IJsselwater niet verder toeneemt, kan de watervegetatie zich in natte jaren zonder noemenswaardige inlaat, zoals in 2021, nog herstellen. In reeksen van droge jaren vindt tijdelijke verslechtering van de waterkwaliteit plaats. Als zulke reeksen vaker optreden, wat er wel inzit, ligt de teloorgang van de bijzondere waterplanten op de loer. Onderzoekers Jos Spiers en Peter van Beers publiceren hun bevindingen in het komende nummer van De Levende Natuur.