De Levende Natuur nummer 6 van 2022 (Papieren magazine)

Afbeelding

Cover DLN 6 2022

Het komende nummer van De Levende Natuur verschijnt omstreeks 25 november.

Dit nummer van De Levende Natuur niet missen, maar nog geen abonnee? Meld je aan vóór vrijdag 11 november, dan krijg ook jij dit nummer thuisgestuurd!

NEEM EEN ABONNEMENT

 

Mens drukt hert meer in het nauw dan de wolf

Ecologen kijken met veel belangstelling naar de effecten van de terugkeer van de wolf op de Nederlandse natuur. Is het zo dat grazende herten nu ineens in een ‘angstlandschap’ leven, waarbij jonge boompjes weer kunnen uitlopen, doordat de grazende herten uit sommige stukken bos wegblijven? Gronings onderzoek helpt de lezers van De Levende Natuur uit de droom. De al veel langer bestaande angst van grazende herten voor recreanten heeft voorlopig een veel grotere invloed dan angst voor de wolf.  

Stikstof zet de natuur op zijn kop

Dat de uitstoot van stikstof bepaalde (algemene) planten op voorsprong zet en daardoor andere (bijzondere) benadeelt, dat is na alle discussies wel breed bekend. Minder bekend is het gegeven dat meer stikstof ook de voedselkwaliteit voor planteneters beïnvloedt. Joost Vogels en collega’s beschrijven in De Levende Natuur wat de gevolgen kunnen zijn van ons stikstofprobleem voor planteneters, zoals diverse insectensoorten.

Afbeelding

Een teek, een van de voornaamste verspreider van Lyme

Koos Dijksterhuis

Meer wolven, minder Lyme?

Herten houden niet van mensen. Dat betekent dat ze wandelpaden waar veel recreanten lopen liefst mijden. Daardoor zijn er in de buurt van die drukke paden ook minder teken te vinden. Teken zijn immers afhankelijk van herten voor hun levenscyclus. Groningse onderzoekers kijken of deze angst voor mensen misschien ook effecten heeft op de verspreiding van de ziekte van Lyme door teken. En wat betekent de komst van de wolf voor Lyme? Worden herten misschien nóg angstiger, waardoor deze vervelende tekenziekte wordt teruggedrongen?

Steenmeel geen wondermiddel tegen stikstof

Stikstof verzuurt de Nederlandse natuur. Om die verzuring tegen te gaan, wordt op verschillende plekken geëxperimenteerd met het strooien van (basisch) steenmeel. Een onderzoek door mycologen laat zien dat paddenstoelen niet duurzaam lijken te profiteren van die ‘ontzurende maatregelen’. Paddenstoelen worden veelal gezien als indicatoren van een gezond milieu. Het feit dat deze soorten niet profiteren van het strooien van steenmeel maakt eens te meer duidelijk dat er maar één ding opzit: de uitstoot van stikstof moet echt omlaag, zo schrijven de onderzoekers in De Levende Natuur

Baten van de bever

Na herintroducties in de Biesbosch in 1988 en in de Gelderse Poort in 1994, neemt het verspreidingsgebied van bevers toe, vooral langs de grote rivieren. Sinds 2016 trekken bevers via beken verder oostwaarts het achterland in. De keerzijde van dit succes is risico op schade aan kaden, dijken en oevers. Door steile oevers te verflauwen kunnen we de vestiging van bevers op ongewenste plekken voorkomen. Op gewenste plekken kunnen we juist gebruikmaken van de waterstaatkundige kwaliteiten van bevers. Met een beverdam op de juiste plek is de natuurwaarde van een beekdal flink op te krikken.

Afbeelding

Een natuurbegraafplaats bij Assel

In de splijtzwam: ‘Tot stof zult gij wederkeren …’

Op steeds meer plekken is het mogelijk om in de natuur begraven te worden. Maar is dat nou wel zo’n goed idee, al dat ‘natuurbegraven’? De stichting ‘Natuurbegraafplaats, waarom niet’ vindt dat we de natuur - en de natuurliefhebbers - niet ook ná onze dood nog eens moeten belasten. De landschapsarchitect van Natuurbegraafplaatsen van waarde wijst erop dat de eeuwigdurende grafrust op een natuurbegraafplaats een geweldige garantie is om natuur tot in lengte van dagen ook natuur te laten blijven.

Het komende nummer van De Levende Natuur verschijnt omstreeks 25 november.

Dit nummer van De Levende Natuur niet missen, maar nog geen abonnee? Meld je aan vóór vrijdag 11 november, dan krijg ook jij dit nummer thuisgestuurd!

Neem een abonnement